February is my favorite month. It's my birthday month and also the month of love. I love making the bakery look like a big red velvet cake. Red ribbons and hearts everywhere. Notes of love, white and red balloons. The snowy days are over, the bakery is fully decorated and we are ready to spread love like icing on red velvet cakes. We bake a lot red cakes, cupcakes and macarons these days. The best part is the day of testing. We gathered with the other girls in the baking room to taste two red velvet cake recipes. Christina cut some big slices and served us. We couldn't wait to eat a big spoonful of that red heaven. The second cake was really good! So moist and fluffy. The cream cheese icing made it even lighter and more delicious. I was done with my big slice. We were chatting with the girls and laughing at the boss, when I noticed something white in the rest of the cake. It seemed like a paper. I took it out with my fingers and unwrapped it. It was a note. The other two girls run to my side and started reading the note: "To Evgenia. Roses are red, violets are blue. This cake is sweet. but not as sweet as you! Follow the red arrows to meet your secret Valentine". All the girls sqeezed me so tightly. We all supsected who he really was. I put that note in my apron's pocket and followed the arrows. My cheeks turned pink and my heart flew away when I saw him.
Ηappy and full of love February!
♥
O Φλεβάρης είναι ο αγαπημένος μου μήνας. Είναι ο μήνας των γενεθλίων μου αλλά και ο πιο ερωτικός μήνας. Μου αρέσει πολύ να ντύνω το φούρνο σαν ένα μεγάλο κόκκινο κέικ. Κόκκινες κορδέλες και καρδιές. Σημειώματα αγάπης, λευκά και κόκκινα μπαλόνια παντού. Οι χιονισμένες μέρες είναι πλέον παρελθόν, ο φούρνος είναι τέλεια διακοσμημένος και εμείς είμαστε έτοιμοι να μοιράσουμε αγάπη, όπως μοιράζουμε τα μικρά κόκκινα κέικ. Αυτές τις μέρες ψήνουμε αρκετά κόκκινα κέικ, κάπκεικς και μακαρόν. Το πιο ενδιαφέρον σημείο είναι η ώρα της δοκιμής. Μαζευτήκαμε, λοιπόν, στο εργαστήρι με τα κορίτσια για να δοκιμάσουμε δύο διαφορετικές συνταγές για κόκκινο κέικ. Η Χριστίνα μας σέρβιρε από ένα μεγάλο κομμάτι κέικ. Δεν βλέπαμε την ώρα να βυθιστούμε μέσα σε αυτόν τον κόκκινο παράδεισο. Το δεύτερο κέικ ήταν το πιο νόστιμο. Αφράτο σαν σύννεφο, με επικάλυψη κρέμα τυρί που σε ταξίδευε. Ενώ κουτσομπολεύαμε με τα κορίτσια για τα κατορθώματα του αφεντικού μας, παρατήρησα κάτι λευκό να κρύβεται μέσα στο υπόλοιπο κέικ. Έμοιαζε με χαρτάκι. Το τράβηξα και το ξεδίπλωσα. Τα κορίτσια έτρεξαν δίπλα μου και άρχισαν να διαβάζουν το μήνυμα που κρυβόταν εκεί μέσα: "Για την Ευγενία. Αυτό το κέικ είναι γλυκό αλλά όχι όσο είσαι εσύ. Ακολούθησε τα κόκκινα βελάκια και συνάντησε τον κρυφό Βαλεντίνο σου". Τα κορίτσια κατάλαβαν ποιος ήταν και με έσφιξαν με χαρά στην αγκαλιά τους. Έβαλα το σημείωμα μέσα στην τσέπη της ποδιάς μου, έτρεξα έξω και ακολούθησα τα βέλη. Τα μάγουλά μου έγιναν κατακόκκινα και η καρδιά μου πέταξε μόλις αντίκρισα τον κρυφό μου θαυμαστή.
Να έχετε έναν γλυκό και γεμάτο αγάπη Φλεβάρη!
Bon appétit!
Love,
Show the deer some love
No comments:
Post a Comment