υριακή. Οι αχτίδες του ήλιου ζεσταίνουν το πρόσωπό σου και πορτοκαλίζουν τα πάντα γύρω σου. Το κρύο όμως τσουχτερό! Δύο μικροί εξερευνητές ξεκίνησαν πρωί-πρωί για να ανακαλύψουν το πορτοκαλί μονοπάτι. Πήραν σακίδια, κάμερες, τρίποδα, λίγα μελομακάρονα (ω ναι!) και μπήκαν στο αυτοκίνητο. Προορισμός - το Πήλιο. Όσο πιο ψηλά, τόσο πιο πορτοκαλί θα είναι τα δέντρα, λέγαμε. Χμ, χμ! Δυστυχώς τα πορτοκαλί δέντρα δεν ήταν οσα περιμέναμε. Βέβαια από ένα σημείο και μετά το τοπίο θύμιζε περισσότερο φθινόπωρο. Έτσι, σταθήκαμε σε δύο σημεία, βγάλαμε τρίποδο, κάμερες...και κλικ κλικ (!) να τες οι πρώτες λήψεις. Πόσο όμορφα ήταν! Βόλτα στο βουνό χέρι-χέρι ψάχνοντας όμορφα πορτοκαλί μονοπατάκια και μαζεύοντας φθινοπωρινά φύλλα. Το κρύο πάγωνε χέρια και μυτούλες, αλλά τι σε νοιάζει όταν περνάς τόσο όμορφα! Στο δρόμο της επιστροφής, ένα ζεστό τσάι με καραμέλα και κάτι για φαγητό επιβάλλεται. Ανυπομονησία να δούμε τις φωτογραφίες και να αρχίζουμε να παίζουμε λίγο με τον φωτισμό και τα χρώματα ενώ απολαμβάνουμε τη ζεστασιά από το τζάκι που έκαιγε δίπλα μας. Αυτές είναι όμορφες Κυριακές! Μυρίζουν καραμέλα και είναι γεμάτες αγάπη! 
